My idziemy tam, ten, no wiesz..

-Od teraz będę-wywróciłam oczami-Znam cię..
-Dziwne, żeby nie-westchnęła. Torba, którą trzymała w ręce upadła. Słychać było dźwięk tłuczonego szkła-Widzisz, co przez ciebie zrobiłam?!
-Przeze mnie?-zdziwiłam się. Co ona sobie wyobraża?
-Tak, jesteś mi winna baaaaardzo drogie wino.
-Nie ma mowy!
-A jednak. Masz mój numer-podała mi wizytówkę-Masz szczęście. Nie każdemu podaję kontakt do siebie. Jeśli dzisiaj nie zadzwonisz, opiszę sytuację managerowi, a on powie wszystko prawnikowi.
-Kobieto, czy ty się słyszysz?-prawie na nią krzyczałam. Ludzie patrzyli na nas jak na jakieś ułomy-Co ty sobie myślisz?! Masz kasę i dwa razy byłaś w tv, czy coś tam to możesz pomiatać innymi? Masz pieniądze to sama sobie kup, a jak ci coś nie pasuje to mów teraz, a nie straszysz mnie prawnikiem!-kątem oka widziałam, że po drugiej stronie ulicy idą chłopcy z Kelsey, Agathą i jakąś mulatką.
-Co jest?-zapytał Nathan, przechodzący przez ulicę.
-Dobrze, że was spotkałam-uśmiechnęła się ta jędza-Ta dziewczyna..
-Ta dziewczyna ma imię-oburzył się Tom.
-Gdybyś wiedział, co zrobiła, nie pytałbyś się o imię-dziewczyna..wróć, kobieta uniosła lewą brew.
-Co..-Maxa było stać tylko na dwie nędzne literki.
-Ona wpadła na mnie i..-zaczęła tłumaczyć.
-Nie ciebie pytałem-przerwał jej-Margo, opowiesz mi?-uśmiechnął się nieśmiało.
-Racja, wpadłam na nią, ale to ona wypuściła torbę z 'baaardzo drogim winem'-powiedziałam, pomijając fakt, że nazwał mnie 'Margo'-I jeszcze żąda ode mnie pieniędzy-na twarzach chłopców widziałam zdziwienie. Na szczęście dziewczyny się nie odzywały.
-To niedorzeczne!-krzyknął Siva.
-Michelle, ile kosztował alkohol?-zapytał łysol, wyjmując portfel.
-Tyle, co zawsze-uśmiechnęła się kobieta. Max wyjął 50 funtów.
-Powinno starczyć-podał jej banknot.
-Max, co ty robisz?-zapytałam.
-Nie widać?
-Nie chodzi o pieniądze. Przecież.. Bo..-nie wiedziałam jak ubrać to w słowa-To nie moja wina!
-Wierzę ci-nie patrzył na mnie.
-Tooo.. Do zobaczenia-pomachała nam ta suka.
-Oddam ci te pieniądze-powiedziałam w drodze.
-Nie musisz-wzruszył ramionami.
-Ale ja chcę ci oddać te pieniądze.
-Max, my idziemy tam, ten, no wiesz-plątał się loczek.
-Ok. Odprowadzę cię-dwudziestoparolatek włożył ręce do kieszeni.
-Nie chcę. Trafię do domu.
-Ale ja chcę-i weź tu z takim rozmawiaj..-A co do tej kasy.. Wolę sobie to odbić w inny sposób-pokazał zęby w łobuzerskim uśmiechu.
-Yyy.. W jaki?-zaczęłam się niepokoić.
-Zaczniemy od wspólnego powrotu do domu, a potem..
-A potem co?-przerwałam mu.
-Co powiesz na wspólny lunch?-zapytał niepewnie.
-Max, już to przerabialiśmy.
-Ale posłuchaj, zdjęcia kończymy za dwa dni. Później kontrakt cię nie obowiązuje.
-..
-Daj mi szanse, proszę-wziął mnie za rękę.
-Ty jesteś gwiazdą, za dużo reporterów się wokół ciebie kręci-stwierdziłam.
-Nie prawda! Przecież nie musimy się od razu ujawniać.
-Max..
-Spróbujmy-prosił-Co ci szkodzi?
-'Ty'-pomyślałam-Czyli lunch?
-Tak-wyszczerzył się.
-Max..?-zapytałam, gdy staliśmy pod moim domem.
-Tak?
-Dziękuję-przytuliłam go.
-Nie ma sprawy-nie wypuszczał mnie z objęć.
-Teraz będziemy się zachowywać jak przyjaciele?-serio, nie wiem jak ma to wszystko wyglądać.
-Ale tylko na ulicy-pocieszył mnie-Pa-pocałował mnie w czoło i odszedł. Westchnęłam i po chwili byłam w domu. Wstawiłam wodę na herbatę i usłyszałam pukanie. Poszłam otworzyć.
-Co..-nie skończyłam, bo Max dosłownie się na mnie rzucił, zamykając przy tym drzwi. Oparł mnie o ścianę i namiętnie całował, a dłońmi błądził po moich plecach. Byłam w szoku, ale szybko się ocknęłam i zaczęłam oddawać pocałunki.
-Przecież się nie pożegnaliśmy jak należy-uśmiechnął się-Jesteś sama?-wyszeptał mi do ucha.
-Margo, już wróciłaś?!-z góry krzyknęła Nina.
-Taak!-odpowiedziałam-Powinieneś już iść-odsunęłam się ud niego.
-Dobrze, ale są jeszcze dwie sprawy.. Nie mam twojego numeru i..-znowu mnie pocałował. Ale on jest całuśny! ^^ Szybko podałam mu ciąg liczb i zaprowadziłam do drzwi.
-No już! Idź!-uśmiechnęłam się.
-Do jutra..-nie zdążył powiedzieć nic więcej, bo zamknęłam mu drzwi przed nosem.
-Ktoś był?-mama zapytała, schodząc po schodach.
-Taaaaa.. Max mnie odprowadził-poszłam do kuchni.
-Chyba zmieniłaś o nim zdanie-usiadła na krześle.
-Chcesz coś do picia?-zignorowałam to, co powiedziała.
-Nie.
-Idę na górę, muszę się wyspać-uśmiechnęłam się.
-I co z tym pocałunkiem?
-A co ma być?-usiadłam przy stole.
-No nie wiem, oświeć mnie.
-Zrobię to-wzruszyłam ramionami.
-Twój stosunek do tego zmienił się.. I to bardzo. Dlaczego?-zapytała z ciekawością w głosie.
-Nie wiem. Może on na serio nie jest taki straszny. Cały czas próbuje mnie do siebie przekonać. To.. To jest całkiem słodkie, ale to nic nie zmienia. Za dwa dni koniec tego całego zamieszania i ja wrócę do swoich spraw, a on jak i cała reszta do swoich-westchnęłam. Wcale ta opcja mi się nie podobała. Chciałabym mieć z nimi jakikolwiek kontakt. Chociażby te głupie 'cześć, co tam?' na tt, w co wątpię. No nieważne. Ważne jest to, że Maxowi zależy, ta opcja baaardzo mi się podoba ;)
__________________________
Aż nie wiem co napisać o.O
A, już wiem xd
Dziewczyny, dzięki, że mnie bronicie, ale to nic nie da.. Hejter zostanie hejterem ;)
A ja i tak mam w dupie, co o mnie myśli i pisze xd